Hallo allemaal,
Even een berichtje vanuit mijn kant.
De afgelopen week heb ik in het ziekenhuis gelegen vanwege een zwelling in mijn keel.
Ruim 3 weken geleden begon het met keelpijn en dan ga je aan de paracetamol, dropjes zuigen, water drinken, nou ja, jullie begrijpen het wel want keelpijn moet vanzelf overgaan. Helaas bleef het lamlendige gevoel hangen en werd verleden week woensdag erger doordat het meer naar 1 kant ging. Dus uiteindelijk die vrijdagmorgen de HA gebeld en ik kon meteen terecht. Zij dacht aan een ontstoken lymfeklier door een bacteriële infectie die er bij mijn keelpijn bij was gekomen. Ik kreeg een antibioticakuurtje met de mededeling dat het binnen 48 uur wel minder zou worden en bij koorts of afvallen de HA post moest bellen. Want er zou een abces kunnen zitten.... vol goeie moed ging ik naar huis met Nicolette die mij reed want ik had er geen kracht meer voor. Na de lunch toch maar naar bed gegaan en toen is het bergafwaarts gegaan.
Vrijdagavond nog proberen soep te eten maar elke hap deed zo'n zeer. Zaterdag en zondag waren een geen leuke dagen, heel veel pijn bij praten en eten en slikken en toen ik lag te huilen van de pijn en de 48 uur bijna om waren toch maar de HA post gebeld. We konden meteen komen.
De HA heeft me onderzocht en riep er meteen een KNO arts bij. Op de SEH kwam alles in gang, aan het infuus met prednison, antibiotica en paracetamol en werd gezegd dat ik naar de IC moest omdat ze bang waren dat ik bij ademhalingsmoeilijkheden meteen geïntubeerd moest worden. Dat was even schrikken en had dat niet verwacht. 's avond leek het al een stuk beter en heb ik zelfs al een boterham gegeten en water gedronken zonder de helse pijn.
De volgende dag mocht ik naar de gewone afdeling en heb daar tot donderdag gelegen. De zwelling nam in eerste instantie af maar door veel praten was hij weer gaan groeien dus woensdag even goed rust genomen zodat ik snel naar huis zou mogen. Inmiddels kon ik ook al goed eten en drinken en slikken dus dat was fijn!
Donderdagmiddag mocht ik naar huis en kwam de ontlading. Nu nog af en toe want de KNO arts zei me dat ik het had onderschat. Tja, het gaat om je ademhaling en ik dacht gewoon even met een flinke keelpijn naar de HA te gaan.
Ik ben nog heel moe, in het zh rust je niet uit, mijn energie gaat wel elke dag steeds meer vooruit en het eten smaakt me heerlijk! Ik wordt goed verzorgd door Arie en ook Nicolette heeft me heerlijk gedoucht in het ziekenhuis en lekker verzorgd!
Waarom ik jullie dit vertel. Ik heb er over gedacht om niks te zeggen maar ik merk dat het ook een stukje verwerking is voor mezelf en ik weet dat we hier enorm met elkaar meeleven. Dus daarom.
Het gaat dus echt steeds beter met me maar ik laat het bloggen voorlopig even wat het is, kleine stapjes vooruit elke dag.
Lieve groetjes Caroline
